“Fəxr edirəm ki, mən azərbaycanlıyam”

Heydər Əliyev
05.01.2014, 13:27
5568

Azərbaycan

Çox keçmişəm bu dağlardan,
Durna gözlü bulaqlardan,
Eşitmişəm uzaqlardan
Sakit axan arazları,
Sınamışam dostu, yarı...
  
El bilir ki, sən mənimsən,
Yurdum, yuvam, məskənimsən, 
Anam, doğma vətənimsən!
Ayrılarmı könül candan?
Azərbaycan, Azərbaycan!  
 
Mən bir uşaq, sən bir ana,
Odur ki, bağlıyam sana, 
Hankı səmtə, hankı yana 
Hey uçsam da, yuvam sənsən, 
Elim, günüm, obam sənsən!  
 
Fəqət səndən gen düşəndə,
Ayrılıq məndən düşəndə,
Saçlarıma dən düşəndə
Boğar aylar, illər məni,
Qınamasın ellər məni.  
 
Dağlarının başı qardır,
Ağ örpəyin buludlardır. 
Böyük bir keçmişin vardır;
Bilinməyir yaşın sənin,
Nələr çəkmiş başın sənin.  
 
Düşdün uğursuz dillərə,
Nəhs aylara, nəhs illərə,
Nəsillərdən-nəsillərə
Keçən bir şöhrətin vardır;
Oğlun, qızın bəxtiyardır...
 
Hey baxıram bu düzlərə,
Alagözlü gündüzlərə,
Qara xallı ağ üzlərə
Könül istər şer yaza;
Gəncləşirəm yaza-yaza...
 
Bir tərəfin bəhri-Xəzər, 
Yaşılbaş sonalar gəzər;
Xəyalım dolaşar gəzər
Gah Muğanı, gah Eldarı. 
Mənzil uzaq, ömür yarı!
 
Sıra dağlar, gen dərələr,
Ürək açan mənzərələr...
Ceyran qaçar, cüyür mələr, 
Nə çoxdur oylağın sənin!
Aranın, yaylağın sənin.
 
Keç bu dağdan, bu arandan, 
Astaradan, Lənkərandan.
Afrikadan, Hindistandan
Qonaq gəlir bizə quşlar,
Zülm əlindən qurtulmuşlar... 
 
Bu yerlərdə limon sarı, 
Əyir, salır budaqları; 
Dağlarının dümağ qarı
Yaranmışdır qarlı qışdan 
Bir səngərdir yaranışdan.  
 
Lənkəranın gülü rəng-rəng, 
Yurdumuzun qızları tək. 
Dəmlə çayı tök ver görək
Anamın dilbər gəlini!
Yadlara açma əlini.  
 
Sarı sünbül bizim çörək,
Pambığımız çiçək-çiçək.
Hər üzümdən bir şirə çək
Səhər-səhər acqarına,
Qüvvət olsun qollarına.  
 
Min Qazaxda köhlən ata, 
Yalmanına yata-yata,
At qan-tərə bata-bata,
Göy yaylaqlar belinə qalx,
Kəpəz dağdan Göy gölə bax!  
 
Ey azad gün, azad insan,
Doyunca iç bu bahardan! 
Bizim xallı xalçalardan
Sər çinarlar kölgəsinə,
Alqış günəş ölkəsinə!  
 
Könlüm keçir Qarabağdan,
Gah bu dağdan, gah o dağdan. 
Axşamüstü qoy uzaqdan
Havalansın Xanın səsi,
Qarabağın şikəstəsi.  
 
Gözəl vətən! Mənan dərin, 
Beşiyisən gözəllərin!
Aşıq deyər sərin-sərin,
Sən günəşin qucağısan,
Şer, sənət ocağısan.  
 
Ölməz könül, ölməz əsər, 
Nizamilər, Füzulilər! 
Əlin qələm, sinən dəftər, 
De gəlsin hər nəyin vardır,
Deyilən söz yadigardır.  
 
Bir dön bizim Bakıya bax,
Sahilləri çıraq-çıraq,
Buruqları hayqıraraq
Nərə salır boz çöllərə,
İşıqlanır hər dağ, dərə!  
 
Nazlandıqca sərin külək,
Sahillərə sinə gərək.
Bizim Bakı – bizim ürək!
İşıqdadır qüvvət sözü,
Səhərlərin ülkər gözü.  
 
Gözəl vətən! O gün ki sən
Al bayraqlı bir səhərdən
İlham aldın... yarandım mən.
Gülür torpaq, gülür insan,
Qoca Şərqin qapısısan!  
 
Səməd Vurğun, 1933.
 

 * * *

Azərbaycan

Könlüm quşu qanad çalmaz sənsiz bir an, Azərbaycan,
Xoş günlərin getmir müdam xəyalımdan, Azərbaycan.

Səndən uzaq düşsəm də mən, eşqin ilə yaşayıram,
Yaralanmış qəlbim kimi, qəlbi viran Azərbaycan...

Bütün dünya bilir sənin qüdrətinlə, dövlətinlə,
Abad olub, azad olub mülki-İran, Azərbaycan!

Bisütuni-inqilabda Şirin-vətən üçün Fərhad
Külüng vurmuş öz başına, zaman-zaman, Azərbaycan!

Vətən eşqi məktəbində can verməyi öyrənmişik,
Üstadımız deyib heçdir vətənsiz can, Azərbaycan!

Qurtarmaqçün zalimlərın əlindən Rey şümşadını,
Öz şümşadın başdan-başa olub al qan, Azərbaycan!

Yarəb, nədir bir bu qədər ürəkləri qan etməyin,
Qolubağlı qalacaqdır nə vaxtacan Azərbaycan?!

İgidlərin İran üçün şəhid olub, əvəzində
Dərd almısan, qəm almısan sən İrandan, Azərbaycan!

Övladların nə vaxtadək tərki-vətən olacaqdır?
Əl-ələ ver, üsyan elə, oyan, oyan, Azərbaycan!

Bəsdir fəraq odlarından kül ələndi başımıza,
Dur ayağa! Ya azad ol, ya tamam yan, Azərbaycan!

Şəhriyarın ürəyi də səninkitək yaralıdır,
Azadlıqdır sənə məlhəm, mənə dərman, Azərbaycan!

Məhəmmədhüseyn Şəhriyar. 

Xəbərlər
Redaktorun seçimi